Aksaray İli, Gülağaç İlçesi, Gülpınar kasabasında yer alan Balıklı Yerleşim Alanı, ilk kez 2015 yılı Aşıklı Höyük kazı ekibinin Aşıklı topluluğunun obsidiyen kaynaklarından biri olan Nenezi Dağını ziyaretleri sırasında keşfedilmiştir. Hafif bir yükselti üzerinde oldukça yoğun olarak görülen obsidiyen aletler ile dikkati çeken alanın varlığı ve yeri söz konusu buluntu yerindeki malzemenin Aşıklı Höyük’ün MÖ 9. bin yılın ortalarına tarihlenen en alt tabakalarına ait yontma taş buluntuları ile tipolojik ve teknolojik benzerlik gösterdiğini, bu nedenle bölgenin tarih öncesi çağları açısından önemli bir yerleşme olabileceğini ortaya koymuştur. Balıklı kazıları Aksaray Müzesi Müdürlüğü başkanlığında, Doç. Dr. Güneş Duru’nun bilimsel başkanlığında gerçekleştirilmektedir.
Balıklı’da şimdiye kadarki veriler ışığında iki tabakadan söz edebiliriz. Üst tabaka, yerleşmenin tamamen terki sonrası binaların doğu duvarlarının mezar olarak kullanıldığı dönemdir. Daha eski olan ve pek çok alt evresi ile Balıklı’yı temsil eden tabaka ise sık dokulu, oval çok sayıda barınaktan oluşan, en az 100-150 kişilik bir grubun, avcı ve toplayıcı ağırlıklı bir yaşam sürerek sınırlı da olsa tarımsal faaliyetlerle meşgul oldukları tabakadır. Sınırlı bir alan kazılmış olmasına karşın birbirine neredeyse bitişik olarak inşa edilmiş çok sayıda bina kazılmıştır. Yüzeydeki taşlardan anlaşıldığı kadarıyla burada daha onlarca oval planlı yapı mevcuttur.
Balıklı Orta Anadolu’da Aşıklı Höyük, Pınarbaşı (Karaman), Boncuklu (Konya) şimdiye dek kazılan diğer erken akeramik Neolitik yerleşmelerle birlikte dördüncü kazı yeri olmuştur. Obsidiyen kaynaklarına diğer yerleşmelerden daha yakın bir konumdadır. Bina biçimi, materyal kültür öğeleri ve ölü gömme gelenekleri açısından diğer yerleşmelerden tamamıyla farklıdır. Bu özellikleri bakımından Orta Anadolu Neolitik Dönemi hakkında özelliklidir.
